داشتم سایتهای موزیک رو جستجو میکردم که چشمم خورد به آهنگهایی که در بیشتر سایتها وجود داشت.
برای هر آهنگ ، عکس خواننده و اسم آهنگ رو گذاشته بودند ولینک دانلود اون رو. جالب اینجاست که نوشته بودند ، موزیک بسیار شاد و شنیدنی ...... از خواننده خوش صدا ...... (این نوشته در اغلب آهنگها مشترک بودند). کنجکاو شدم ببینم که این آهنگهایی که اینقدر براشون تبلیغ شده چی هستن. چند تا از اونارو دانلود کردم. با شنیدن اونا احساس بدی بهم دست داد و به فکر فرو رفتم.
یعنی واقعن میشه اسن این هجویاترو شعر یا ترانه گذاشت؟یعنی این چیزی که شنیده میشه ، اسمش آهنگه؟ مگه نه اینکه موسیقی باید به آدم آرامش بده ، پس چرا اینا فقط تو آهنگاشون از خشم و نفرت و انتقام و بیزاری صحبت می کنن.حتا تو موزیکای به اصطلاح شادشون حرف از انتقام و خشم زده میشه.
مگه نباید یه خواننده صدای خوبی داشته باشه ، پس چرا اینا فقط دارن داد و هوار می کنن یا اصلن نمیخونن ، فقط دارن حرف می زنن؟
سوالات زیادی اومد تو ذهنم که جواب همشون کاملن مشخص بود. همشون یه جواب داشتند و اون اینکه دیگه از اون هنرهای زیبا و اصیل خبری نیست و همه به سرعن دارن به سمت نابودی و تباهی کشیده می شن.
البته این قط نمونه کوچیکی از تمام هنرهاست و فقط هنر ناب و مقدس موسیقی نیست که به ورطه تباهی کشیده شده. میشه اینطور گفت که تمام هفت هنر به ابتذال کشیده شدند.
دیگه مجسمهها اون زیباییها رو ندارن. دیگه نقاشیها اون اصالت قبل رو ندارن. دیگه هر حرکتی به عنوان رقص به شمار میاد و ...
